Nie pędź jak szalona przez życie . Zatrzymaj się czasem . Spójrz do swojego kalendarza . Sprawdź kartkę po kartce , dokładnie , żebyś nie zgubiła czegoś ważnego .Zastanów się nad każdą stroną pisanej przez siebie książki żebyś czegoś nie przeoczyła .Rzeczy ważne często przychodzą nie w porę . Często mroczną nocą lub wczesnym świtem . Możesz być nie zadowolona i odepchnąć , a potem żałować .Więc kiedy ktoś nie w porę zapuka do twych drzwi , zastanów się , otwórz ....
... i co teraz ? jak to ona ?
co jej rzec ?
uśmiechnąć się ?
.JPG)
Sytuacja Wasza jest dla mnie niewyobrażalna...czytam tego bloga patrząc na mojego pół-rocznego syna i aż mi słabo...brak mi kompletnie słów, aby wyrazić to co czuje! Chce wam coś napisać, ale nie wiem co....nie chce Wam współczuć - bo podejrzewam, że nie tego potrzebujecie, a mobilizacji i wsparcia do przetrwania tego wszystkiego. Zycze Wam siły i jeszcze raz siły!!!!!!!!
OdpowiedzUsuń